قدس آنلاین- محمد شریعت مداری وزیر صنعت در روز ملی صادرات با گلایه از ظرفیتهای مغفول حوزه تولید که بعد از ۳۰ سال همچنان سهم شاخصی از درآمد ارزی ندارند گفته است ۹۵ درصد  تولید کنندگان کشور صادرات گرا نیستند

انتقاد شافعی رئیس اتاق بازرگانی ایران  نیز از سهم ۰.۲۴ درصدی ایران از صادرات جهانی نیز قابل تامل است و اینکه اذعان کرده است که ما حتی با کشورهای همسایه تجارت آزاد نداریم. کارشناسان  ۸ چالش وعامل  در بحث صادرات را  بالا بودن قیمت تمام شده کالاهای تولیدی، عقب افتادگی تکنولوژیکی، مشکل یارانه بخش صنعت در انرژی، نداشتن تجارت آزاد یا برقراری تعرفه ترجیحی حتی با کشورهای همسایه، نرخ بالای بهره بانکی، نوسان قیمت ارز ، عدم حضور در مجامع بین‌المللی  وکیفیت پایین محصولات داخلی عنوان کرده است.

• سهم نزدیک به صفرایران درتجارت جهانی

  مسعود دانشمند عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران و بخش بازرگانی اتاق تهران در گفت و گو با خبرنگار ما با اشاره به اینکه سهم تجارت جهانی ما ۴ دهم درصد از ۱۸ هزار میلیارد دلار حجم تجارت جهانی و یک فاجعه محسوب می شود، معتقد است اینکه تولیدات ما صادرات محور نیست حرف کلی درستی است چون اصولا طراحی واحدهای تولیدی ما بر مبنای نیاز داخل بوده نه برای نیاز بازار جهانی، منهای تعداد زیادی از مجتمع های پتروشیمی ما که تولیداتشان برای بازار جهانی است  بقیه کارخانه های ما فقط برای تولید کالای مصرف داخلی طراحی شده اند.

  دانشمند می افزاید: بنابر این در طراحی واحد تولیدی رقابت پذیر بودن کالا، کیفیت آن، مدرن بودن تولید، چیزهایی است که اصلا راجع به آن فکر نشده است، خط تولید داخلی با تکنولوژی عقب مانده، با هزینه ها و مصرف انرژی بالا وارد کشور کرده ایم که  طبیعی است نمی تواند صادرات محور باشد، مثلا خودرویی را در کشور تولید می کنیم که همین الان ۲۰ سال از بازار روز عقب است، استانداردهای لازم را ندارد، مصرف سوختش بالاست همه اینها اشکال دارد، پس این خودرو را هیچوقت قابلیت صادراتی ندارند، اگر هم بشود با سوبسید دولتی است نه بر اساس رقابت پذیری و کیفیت، در نساجی و لوزام خانگی هم هیمن طور است.

  وی ادامه می دهد: اگر بخواهیم تولیدی داشته باشیم که بشود آن را صادرات کرد باید خط تولید را عوض کنیم، امروز چقدر کاشی و سرامیک در کشور تولید می شود، این محصول فقط  به عراق و افغانستان صادر می شود، آن هم تنها به خاطر کم بودن هزینه حمل و نقل است وگرنه در رقابت با بازار جهانی این کالا را از ما نخواهند خرید.

  وی می افزاید: اگر بخواهیم این عدم توفیق در صادرات را که به خاطر خط تولید ماست، بر طرف کنیم باید ماشین آلات جدید وارد کنیم ولی روشن است که با این کار مخالفت خواهد شد، ایتالیا یا آلمان و اسپاینا حاضر نیست دانش فنی خط تولید روزآمدش را در اختیار ما بگذارد تا رقیب او شویم پس کار دشواری پیش رو داریم تا بتوانیم باید این گذار تولید برای خودمان را به تولید برای مصرف جهانی تغییر دهیم.

  عوض محمد پارسا عضو بخش صنعت اتاق بازرگانی تهران نیز در گفت و گو با خبرنگار ما می گوید: ما از ۵۰ سال گذشته تاکنون یک کشور واردات کننده بوده ایم و صادرات ما محدود به تجهیزات کشاورزی و صنایع دستی می شود و اگر نفت نباشد ما از بین می رویم.

  وی می افزاید: وقتی  تعیین کننده نرخ ارز  دولت است و مدام آن را بالا و پایین می برد و مطابق عرضه و تقاضا  نرخ تعیین نمی شود و همه می دانند قدرت دست وارد کننده ه از جمله اتاق بازرگانی است و این افراد نیز نماینده واردکنندگان هستند و در سیاست گذاری نرخ ارز دخیل هستند پس به اصطلاح منافع وارد کننده بیش از صادر کننده لحاظ می شود.

• پاداش به واردکننده

  وی می گوید: می خواهم بگویم که اگر نرخ ارز واقعی شود، چه اتفاقی در کشور می افتد الان حدود ۲۰ سال است که خواستیم تکلیف نرخ ارز مشخص باشد، در برنامه چهارم و پنجم نوشتیم که افزایش نرخ ارز باید هر ساله معادل نرخ ارز خارجی منهای نرخ ارز داخلی باشد ولی متاسفانه این طور نشد.

  وی تاکید می کند:  نرخ ارزی باید به صورتی باشد که وارد کننده نتواند با وارداتش به تولید کننده داخلی ضربه بزند ولی از این حالت خارج شد و دیدیم که حتی سنجاق قفلی هم از خارج وارد شد و قیمتش از نوع داخلی مناسب تر بود.

  وی می افزاید: نرخ ارز من تولید کننده را نیز وادار می کند که کالایی را که در ایران تولید می کنم از خارج بیاورم  و برند خودم را روی آن بزنم و به جای ۱۵ درصد سود، از تجارتم ۵۰ درصد سود ببرم و دعا هم به جان دولت بکنم.

  وی با اشاره به غلط بودن اعطای مشوق های صادراتی می افزاید: الان تشویق واردات و تنبیه صادرات داریم که وارد کننده ۶۰ درصد یارانه می گیرد و صادر کننده یارانه که نمی گیرد چوب هم می خورد، چون زورشان به مافیای واردات نمی رسد.

  این فعال اقتصادی تاکید می کند: اگر بگوییم صد مورد مشکل برای توفیق نداشتن در صادرات داریم، ۸۵ درصد مربوط نرخ ارز است و ۱۵ درصد مربوط به نرخ بهره، نرخ تورم، کهنه بودن ماشین الات، هزینه های تولید و نداشتن کیفیت و سایر عوامل می شود.